Een nieuwe partner

Lady liep trots door de stad.
Toen ze nog bij haar baasjes woonde kwam ze hier elke dag.
Ze ging bij een boom zitten om in de schaduw uit te rusten.
Een geur die goed kende rook ze weer!
,,IK BEN WEER LOOPS'' Zei ze boos, ze deed snel haar poten voor haar mond.
Ze keek vluchtig om haar heen, maar een paar mensen aten lekkere hotdogs.
,,Tijd voor een snack'' Ze liep naar de mensen toe.
Ze ging voor hun neus zitten en ze stak haar poot uit en haar kop schuin.
De mensen keken vies naar haar.
Ze blaft, voor aandacht.
De mensen gooide een stukje worst, ze pakte het en liep weg.
,,Is hier ergens nog een reutje met wie ik dit kan delen?'' Riep ze hard.

Een valse stem achter de poedel klonk: 'ik ben geen reu maar kop maar op met dat worstje' Limit kwam uit de struiken langs het pad 'wat doet zo'n poedeltje als jij hier helemaal alleen?' Limit grijnsde, ze torende hoog boven de kleine poedel uit. Ze had geen zin om te gaan bedelen zeker niet omdat de meeste mensen haar eng vonden en haar ook niks gaven. Maar de poedel was in haar ogen klein en zwak, omdat deze een worst bij zich had wist Limit bijna zeker dat het een bedelaartje was. 'dus....' zei ze dreigend 'geef maar op die worst'

Ze liep rustig weg, bij de hond. Toen ze een groepje mensen zag staan vlak bij een dierenwinkel, liep ze ernaar toe. Ze gingen veilig tussen het groepje mensen instaan. Ze keek naar de hond grijnsde en at het worstje alleen op. Ze keek naar de mensen. Ze stak haar pootje uit en liet haar voetje bungelen. Ze begon hard te piepen. Toen de mensen naar haar keken, begon ze nog harder te piepen. Een man tilde haar op en bracht haar naar de dierenwinkel.

(oeg.... gast volgens mij stond bij de regels dat je angst voor de killer dogs moest tonen......)

Limit keek de mini pluisbol wat in haar ogen niet eens een hond was minachtend na, toen ze de kleine tussen de mensen zielig zag doen kon ze een grijns niet onderdrukken. Nog geen seconde later barstte ze in lachen uit. Toen ze uitgelachen was veegde ze met haar poot langs haar ogen alsof ze moest huilen 'aaaaaaah wat zielig kan de kleine wattenbol zichzelf niet beschermen!' grinnikte ze sarcastisch 'zielig gewoon' Ze draaide zich om en keek om zich heen..... Daar! Een jochie met een zak waar een grote steak in zat.... Ze grijnsde en liep heel onschuldig op de jongen af. De jongen begon haar al te wantruwen. Een zacht gegrom en angst maakte zich van hem meester. Drijgend kwam Limit steeds dichterbij, nog steeds grommend haar tanden bloot. De jongen liet snel de tes vallen en rende weg. Limit zag dat een vrouw, die dacht dat blaffende honden niet beten wou snel de tas pakken. Grommend hapte Limit naar haar hand die ze met een gil wegtrok uit het berijk van de bek vol moordwapens. Limit pakte de steak uit de tas en liep weg naar een plek waar ze de steak op kon eten.