Verkennen

Eerste onderwerp bericht herinnering :

Nyari was ontsnapt van zijn baasje en kwam in een bos terecht hij ademde eens diep en ademde uit en zei"vrijheid"en keek rond.

Laika keek de teef aan.
''Ik ben Laika''
''Ik heb je nog niet eerder gezien''
Laika liep naar Kawaii toe en begon aan haar te ruiken.

Kawaii snuffelde even aan Laika en knikte toen 'ik val niet zoveel op als je me niet ziet' grijnsde ze even 'het leuke aan mijn ogen is het dat ik daarom letterlijk de deur uit ben gesmeten' mompelde ze toen even en ze knipperde nogmaals waarna ze eindelijk was gewend

Laika keek Kawaii aan en zag haar ogen.
Laika keek met een schuin kopje haar aan.
''Ik heb nog nooit mensen mee gemaakt''

'wees blij' zei Kawaii verbitterd 'sommige zijn wel oke... nouja... eigenlijk bijna niemand maarja' kawaii knikte even toen ze op haar poot wees, een open wond was te zien, een klein straaltje bloed liep rustig over haar poot, eigenlijk had ze het net pas opgemerkt.
'Mensen met bezems en messen, zó gezellig' zei ze sarcastisch 'zeker de slager, die is gezellig als hij met z'n mes achter je aankomt' mompelde Kawaii en ze zweeg.

Een rilling ging over Laika`s rug.
Ze keek naar Kawaii`s poot en zag het bloed erlangs lopen.
Zelf had Laika ook veel wonden maar dat kwam door alle gevechten die ze had mee gemaakt.

(ben weg)

(Doeii)

Kawaii zag laika's rillingen en likte even aan haar poot 'zo erg is het niet' zei ze toen 'ergens moet je toch eten vandaan halen?' zei ze kalm en ze keek even naar de reu, zijn baasje was weggerend voor hem, alleen dat had ze gezien want toen was ze pas hier gekomen..

''Ik kan niet tegen wonden van andere wolven''
Laika keek naar de dode haas die voor haar lag.
Ze trok er stukjes van af en begon het op te eten.
''Moeten jullie ook wat ?''

'Nee bedankt' zei Kawaii terwijl haar ogen bleven kijken naar het bos.
'Ik ga maar weer eens' zei ze vriendelijk en ze stond op en keek even naar beide waarna ze een tevreden glimlach op haar gezicht toonde 'laterz!'
Daarna was ze weg, verdwenen in de bosjes.

Demon kwam aan lopen.
Hij had de geur opgepikt van andere honden.
Hij maakte zich groot en keek ze doordringend aan.

Laika zag de reu aan komen lopen.
Ook zij maakte zich groot, ze was een teef dus al kleiner.
Toch deed ze haar best

Nyari keek de andere rue aan en zei"is er iets"

Laika keek de nieuwe reu aan.
Dit kan nog is ruzie worden dacht Laika.
Ze zuchtte even diep.

Nyari keek de rue dom aan en liep weer naar hun

Demon kende ze niet.
''Wie zijn jullie?'' vroeg hij met een zware stem.

''Ik ben Laika, leider van de The Mysterious Colors roedel, jij bent ?''
zei Laika rustig ze zag geen gevaar in de reu.
Ze ging zitten en keek rond naar de vogels die rond aan het vliegen waren.

Nyari gaapte effe en keek rond en dacht wat voelt vrijheid zo fijn

''Demon'' zei hij droog.
Demon keek Laika aan.
''Een roedel he....''

''jaa ik leid een roedel'' herhaalde Laika nog een keer.
Ze rekte zich even uit en liep naar een plas toe en dronk wat.

''Ik wil ook ooit een roedel, eerst nog vrienden maken ^^''